Vandaag zullen jullie het moeten doen met slechts een paar foto’s en een heel kort filmpje. Waarom? Tijdens directieoverleg gisteren avond is besloten om een stuk om te rijden. via “Rondane nationaal park”. Het mooiste is dan als je in het park zelf op een camping gaat staan, sta je midden in de natuur. Er is slechts 1 camping waar dat kan en daar is WIFI net zo schaars als een stembiljet in Noord Korea. Ook de 4g en 5g verbindingen zijn niet al te best in dit gebied.

Dus uploaden we slechts een paar foto”s en 1 kort filmpje want “Hollands nieuwe” moet al bijna weer een extra datacenter openen met al die Gigabytes die ik gebruik. Dat filmpje moet ik even toelichten. Vanochtend vertrokken wij rond 9 uur en kwamen rond 13.30 aan op de Skogli camping. Meer dan vier uur rijden hé over 125 km. Niet hele moeilijke wegen maar gewoon zo vaak gestopt om onderweg iets moois dat we zagen te bekijken. De laatste 40 km was eigenlijk een eenbaansweg maar wel met twee kanten verkeer, gelukkig 1 auto per kwartier dus dat was even priegelen en dan konden we weer. Overal borden “pas op voor rendieren en elanden” nou geen een gezien, als ik ze morgen niet zie, zaag ik zo’n verkeersbord om.

Niet normaal mooie omgeving, weer heel anders dan afgelopen dagen, veel hoogvlaktes en vooral heel veel woeste rivieren. Afgelopen nacht had het echt gespookt, mega veel en hard regenen, veel wind en 6 graden, weer de kachel even aangehad vanochtend. We zijn nog geen half uur onderweg en de zon gaat schijnen, heerlijk. Maar goed we komen dus aan op de camping, een heel groot hobbelig en drassig stuk gras midden in de bossen en langs een woeste rivier, superchill. Wel goede en schone voorzieningen, dat dan weer wel. Sylvia vraagt aan de eigenaar, waar wil je dat we de camper neerzetten? Nou zegt die man, je mag m neerzetten waar je wilt, zolang je stroomsnoer de electriciteitspaal maar haalt.

Sylvia uit de camper en mij aanwijzingen geven, beetje naar rechts, nu stuur om, iets naar achter….en nu op de bokken rijden (Camper moet elke keer waterpas worden gezet op een soort van kunststof wiggen). Perfect, stap maar uit, prima, hij staat waterpas.

Ja maar Syl, dit kunnen we toch zo niet neerzetten, je neemt een half voetbalveld in beslag en we staan wel waterpas maar superscheef, geen gezicht gewoon. Luister zegt ze, op deze manier hebben we nog de hele middag zon en daar ben ik gewoon even aan toe. Ze klapt haar stoel uit en gaat zitten. Later kwamen er nog andere campers bij, die moesten nu ook allemaal gekke manouvres uithalen om dat ding een beetje fatsoenlijk neer te zetten. In het filmpje zie je hoe wij “georganiseerd” in het rijtje staan. Elke keer als er iemand langsloopt denken ze dat er een 4 jarig kind onze camper heeft ingeparkeerd.

Maar…..we zaten heerlijk in het zonnetje, de hele middag lekker buiten gezeten en het laatste glaasje Limoncello die we van Dinancia en Amit meegekregen hadden opgedronken. Dinancia, Amit, 1 fles op drie weken is dus te weinig, weten jullie dat vast voor volgende keer ha ha.

Morgen gaan we de “15” rijden, een van de meest indrukwekkendste wegen van Noorwegen, prima weg met twee rijbanen, maar gaat dwars door hoogvlakten en gebergten heen, en des te ruiger, des te beter, en nu ook des te schever daar houden wij van.

Oh ja ook nog even dit, er staat een tekst op het camping mededelingen bord dat het toegestaan is om te jagen op klein en groot wild. Er wordt vriendelijk verzocht om pas 200 meter vanaf te camping te jagen, ivm geluidsoverlast voor de camping gasten. Lekker dan, je mag geen aardappelen importeren naar Noorwegen, maar een hert schieten is prima. Rare jongens die Noren.

Groet en tot morgen,

John en Sylvia.